شکایت همراه با درد، اولین علامت نشان دهنده ی مشکل بالینی در ۷۰ درصد مراجعین به بخش اورژانس است. درد شدید و غیرقابل کنترل باید به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته شود. ارزیابی میزان دردی که توسط یک بیمار تجربه می شود، در تعیین فوریت درمان نقش مهمی را خواهد داشت. ارزیابی و ثبت میزان درد با استفاده از مقیاس های مربوطه نه تنها به منظور تعیین وجود درد بلکه برای ارزیابی پاسخ درمانی نیز باید ثبت شود. اگرچه درد ممکن است در انواع مختلف جسمی و روانی وجود داشته باشد، اما معمولا در زمینه آسیب بافتی ایجاد می شود. توجه به مفهوم درد در بیماران توسط پرستاران بسیار قابل اهمیت است. شناخت انواع درد و چگونگی بررسی درد در ارائه مراقبت های پرستاری از بیمارانی که درد دارند، موثر است.
درد یک یافته ذهنی است و عوامل مختلف از جمله عقاید و ارزش های مددجو در آن بسیار تاثیر دارد. به همین دلیل در حین مراقبت های پرستاری جنبه های عقیدتی و معنوی را اهمیت دهید تا در رسیدن به هدف موفق باشید. فردی که درد دارد غالبا آن را به صورت یک واقعیت کامل تجربه می نماید و تنها چیزی که می خواهد مداخله پرستاری در جهت تسکین آن است. هرگز دو نفر درد را به یک روش تجربه نمی کنند. شناخت تفاوت های فردی در درک، واکنش به درد و شناخت علت های آن نیاز به مهارت های تخصصی پرستار به منظور پیشبرد آسایش و تسکین درد دارد. مهمترین موضوع باور پرستار در واقعی بودن درد بیمار، نشان دادن میل و رغبت برای سهیم شدن در درد وی و داشتن کفایت کافی در فرآهم آوردن یک رژیم درمانی موثر برای تسکین آن است.
امروزه کاملا مشخص شده که نوزادان ترم و پره ترم درد را تجربه می کنند و تشخیص این مسئله مهم منجر به افزایش درک مشکلات شایع درد و استرس ناشی از درمان در نوزادان بیستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان گردید. نوزادان بستری در بیمارستان روزانه تحت پروسیجرهای دردناک همچون گرفتن نمونه خون از ورید یا پاشنه پا قرار می گیرند. مطالعات آزمایشگاهی و کلینیکی نشان می دهد که عدم کنترل درد در نوزادان ممکن است منجر به اثرات مخرب روی سلامتی و پیش آگهی عصبی و تکاملی طولانی مدت گردد.