روزه و روزه داری:

روزه به معنای پرهیز از خوردن یا آشامیدن، از آداب مذهبی است که برای معتقدین به عنوان وسیله‌ای برای تقرب به خداوند، آمادگی برای مراسم مذهبی، پالایش بدن در راستای درک امور معنوی، کفّاره تخطی از مقررات مذهبی و عزاداری برای انسان‌ های درگذشته کاربرد دارد. زیربنای همه این کاربرد های روزه، تمایل انسان به پدید آوردن شرایط فیزیکی _ روانی (اغلب از نوع زاهدانه) است که وسیله‌ای برای ارتباط میان بنده با خدای خود ایجاد می‌کنند و در نتیجه جایگاه نیازهای معنوی را اعتلا بخشیده و خواسته‌ های مادی را کوتاه می‌نمایند. افزایش اراده و کف نفس و نیز ایجاد حسّ شفقت نسبت به نیازمندان از ارزش‌ های روزه به‌شمار می‌آیند. روزه، بخشی از کردار های دینی در برخی ادیان، مذاهب و مکاتب مانند آیین اسلام، مسیحیت، یهودیت، بودایی و بهائیت است.

اهداف روزه:

• سلامت و تندرستی جسم
• تقوی و پرهیزگاری (لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ)
• پرورش اراده
• تزکیه و وارستگی
• تصفیه اخلاق از عادات مذموم و صفات ناپسند و اصلاح جامعه