آنتروتوکسمی یا روده سرخی یا با نام های دیگر پرخوری و یا قلوه نرمی، باکتری عامل این بیماری به صورت طبیعی در داخل دستگاه گوارش گوسفندها و بزهای سالم وجود دارد و در صورت فراهم شدن شرایط با تغییر ناگهانی جیره و یا پرخوری به علت تغییر در فلور شکمبه به سرعت تکثیر یافته و مقادیر زیادی توکسین تولید می‌کند. این توکسین باعث التهاب روده، افزایش نفوذپذیری دیواره عروق و به دنبال آن جذب سموم به خون می‌شود. حیوانات جوان حساس ترند، میزان بالای مرگ و میر و ناگهانی این بیماری متعلق به بره ها و بزغاله هاست. البته حیوانات بالغ نیز در برابر آنتروتوکسمی حساس بوده و در برابر مقادیر مزمن این سموم ایمن می‌شوند.
عوامل موثر در بروز آنتروتوکسمی:
- مصرف بیش از حد شیر و یا غذای دانه ای (غلات) توسط بره ها و بزغاله ها.
- در دوران نقاهت بیماری و یا استرس.
- به دنبال ابتلای شدید به انگلهای دستگاه گوارش از قبیل نماتودها و کوکسیدیا.
- تغذیه با جیره غذایی سرشار از غلات و ماده خشک کم (یونجه یا علف سبز).
- هنگام بروز شرایط یا بیماری که منجر به کاهش حرکات دستگاه گوارش شود.