برق دل نگاری یا الکتروکاردیوگرافی (Electrocardiography) به فرایند فرآورش برق دل نگاشت، الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب که نمودار ثبت‌شده تغییرات پتانسیل الکتریکی ناشی از تحریک عضله قلب است، گفته می‌شود. معمولاً با مخفف ECG مشخص می‌شود. دستگاه برق دل نگار (الکتروکاردیوگراف)، این نمودار را بر روی نوار کاغذیِ خط‌کشی‌شده‌ای که ویژهٔ این کار است، به طور پیوسته ضبط می‌کند. اطلاعاتی که روی الکتروکاردیوگرام ضبط می‌شود نشان دهنده امواج الکتریکی محرک قلب است. این امواج نمایشگر مراحل مختلف تحریکات قلبی هستند. منحنی ای را که رسم می‌شود «الکتروکاردیوگرام» می‌نامند. پزشکان می‌توانند از روی این منحنی به نحوه عمل قلب پی ببرند. هر منحنی شامل سه موج است. موج p کمی قبل از فعالیت الکتریکی دهلیزها،کمپلکس QRS کمی قبل از فعالیت الکتریکی بطنها و موج T استراحت بطنها را نمایش می‌دهد.
نکات قبل از گرفتن الکتروکاردیوگرام:
- قبل از گرفتن ECG، در مورد بی‌خطر بودن آن با بیمار صحبت کنید.
- بهتر است بیمار ۵ دقیقه قبل از آن استراحت کند.
- اتاق بدون سر و صدا باشد.
- بهتر است همزمان از وسایل برقی در اتاق استفاده نشود. (یخچال ـ بخاری برقی ـ رادیو)
- تخت الکترو، بزرگ و راحت باشد.
- سیم اتصال به زمین دستگاه وصل باشد.
- سیم لیدها باید آزاد باشد و کشیده نشود.
- الکترودها با بدن بیمار کاملاً تماس داشته و روی استخوان و مناطق برجسته نباشند.
- بیمار در وضعیت سوپاین (خوابیده به پشت) قرار گیرد.
- اگر قطع عضو، بانداز یا سوختگی وجود داشت، لیدها به نزدیکترین محل منتقل شود و این مسئله روی نوار قلب قید شود.
- در بیماران با دکستروکاردی، جای دست راست و چپ عوض شده و لیدهای جلوی قلبی به سمت راست منتقل شوند.
- قبل از گرفتن مجدداً سرعت دستگاه، ولتاژ و محل لیدها را چک کنید.
- دقت کنید که در هر لید حداقل ۳ کمپلکس پشت سر هم گرفته شود تا تفسیر آن براحتی امکان‌پذیر باشد.
- بهتر است لید ۲طولانی (D2 Long)جهت بررسی ریتم و ریت گرفته شود .