رانندگی در بولیوی

  • شناسه محصول: oxg4mdtw
  • دسته:
  • تاریخ انتشار : 1399/07/02
  • آخرین بروز رسانی : 1401/03/07
  • تعداد فروش : 175
  • تعداد بازدید : 350

تومان3,000

جزئیات بیشتر

  • نوع فایل
    • پاورپوینت : 22 اسلاید
  • حجم کیلوبایت 700

اشتراک گذاری

  1. سروش

رانندگی یک مهارت است و هیچ شکی هم در این موضوع وجود ندارد؛ اما راننده در برخی از جاده‌های دنیا به چیزی بیش از مهارت در رانندگی نیاز دارد در واقع برای عبور از بعضی جاده‌ها به شانس هم نیاز دارید. به نظر شما چه چیزی باعث خطرناک شدن یک جاده می‌شود؟ این موضوع بستگی به عوامل مختلفی دارد که می‌توانند طبیعی یا انسانی باشند. موارد طبیعی مانند وجود کوه، دره، صخره و… و انسانی مثل تعمیر غیرمتعارف و بد جاده‌ها، رانندگی بی‌پروا و بی‌دقت یا حتی وجود دزدان و غارتگران در آن مسیر را شامل می‌شود. در هر کشوری هم جاده‌های خوب و مناسب وجود دارد و هم جاده‌های بد، اما همیشه بعضی از مسیرها خطرناکتر هستند. بولیوی کشوری با دره‌ها و کوهستان‌های فراوان است و ایجاد ارتباط بین این دو کاری بسیار دشوار است. جاده یونگاس اولین جاده برای عبور وسایل نقلیه در این منطقه است که میان دره و کوه قرار دارد و با بیشترین آمار مرگ و میر، جاده مرگ نامگذاری شده است.

 

از آن به عنوان خطرناک‌ترین جاده جهان یاد می‌شود. ”Stremnaya“ جاده ای ملقب به ”جاده مرگ“ در کشور بولیوی واقع است. یک اتوبان کوهستانی در بولیوی وجود دارد. جاده شمال یونگاس، پایتخت بولیوی، لاپاز را به شهر کورویکو متصل می‌کند. این جاده ۶۹ کیلومتری به دلیل مه، رانش زمین و ریزش کوه در سمت خروجی آن بسیار خطرناک است. جاده یونگاس بخش جدایی‌ناپذیر زندگی در بولیوی است که در سال ۱۹۳۰ در طول جنگ چاکو (جنگی میان بولیوی و پاراگوئه) توسط زندانیان جنگی پاراگوئه ساخته شد. پس از آن، کاربری این جاده از مسیری برای عبور قاطر به یک بزرگراه برای عبور و مرور وسایل نقلیه تغییر کرد. همچنین این منطقه پناهگاهی برای رهبران فراری نازی‌ها بوده است. بولیوی به تصوف، داشتن مناظر زیبا و آب و هوای متغیر معروف است.

 

هوا در این منطقه، گاهی بارانی، برفی، آفتابی و گرم است و گاهی اوقات می‌توان تمام چهار فصل را در یک روز تجربه کرد. مردم محلی معتقد هستند روح کسانی که در این جاده جان باختند، از مسافرانی که اکنون از آن عبور می‌کنند، محافظت خواهند کرد.عرض این جاده به بیش از ۳ متر نمی‌رسد و صلیب‌های بسیاری به عنوان یادبودی برای کسانی که در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست داده‌اند، در اطراف این جاده نصب شده است. با این حال، وجود این نشانه‌ها نیز نمی‌تواند موجب ترس گردشگران ماجراجو و کوهنوردان شود. طبق بررسی‌هایی در سال ۲۰۰۶، سالانه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر جان خود را در تصادفات جاده شمال یونگاس از دست می‌دهند. به دلیل آمار بالای مرگ و میر در این جاده، نام آن را جاده مرگ (El Camino de la Muerte) گذاشتند. جاده‌ای تحت عنوان جنوب یونگاس هم وجود دارد که لاپاز را به چولومانی متصل می‌کند و از آن به عنوان جاده‌ای یاد می‌شود که در خطرناک بودن دست کمی از شمال یونگاس ندارد.

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که دیدگاهی ارسال می کند.
  • آدرس ایمیل شما به هیچ وجه منتشر نخواهد شد.
  • فیلدهای الزامی با * مشخص گردیده است.

تنظیم کننده فایل

امیر پیرعلیلو

آخرین ویرایش‌ توسط: امیر پیرعلیلو

کارشناس پسیو هلدینگ های وب ـ مهندسی تجارت الکترونیک از دانشگاه تبریز ـ عضو شورای علمی دانشجویی دانشگاه مدیریت صنعتی