آنوریسم یا رگ برآمدگی (Aneurysm) عبارت است از بزرگ شدن یا بیرون زدگی دیواره یک سرخرگ در اثر ضعف دیواره سرخرگ و افزایش قطر سرخرگ بیش از یک و نیم برابر قطر معمول آن رگ. آنوریسم معمولاً در آئورت (سرخرگ بزرگی که از قلب منشاء گرفته و در سینه و شکم به سمت پایین حرکت می‌کند) یا سرخرگ‌هایی که مغز، پاها، یا دیواره قلب را تغذیه می‌کنند، ایجاد می‌شود. در این تحقیق عملکرد حلقه ی ویلیس با نواقص مختلف در جراحی آنوریسم سرخرگ ارتباطی پیشین با کلیپ موقت مورد بررسی قرار گرفته است. شبیه سازی به کمک هندسه استخراج شده از عکسهای سیتی اسکن به انجام رسیده است.
در نتایج بدست آمده مشاهده شد که تفاوت چندانی در جریان خون مغزی ایجاد نشد، اما از نظر جریان خون منطقه ای، مغز کاملا در معرض آسیب بود و مقدار گردش خون ۵۱ درصد کمتر از گردش خون قابل دوام منطقه ای بود. همین مقدار، باعث نزدیک شدن نرخ مصرف اکسیژن مغزی به – منطقه ای حدود ۵۱ زیر محدوده ی مجاز شده و تحمل مغز به کاهش خون رسانی را از چندین ساعت به چند دقیقه کاهش داد. لذا با وجود اینکه متغیرهای مختلفی روی حد تحمل مغز تاثیر دارد، میزان جریان خون می تواند ملاک نسبتاً مناسبی برای مقایسه و پیشبینی رفتار مغزی باشد.
