عنوان اقدام پژوهی چگونه توانستم نارساخوانی دانش آموزم را کاهش دهم؟
مشکلات خواندن مهم ترین عامل عدم موفقیت در مدرسه دانسته شده است و در واقع ساده ترین نشانه ای است که با کمک آن می توان شکست کودک را در بسیاری از زمینه های تحصیلی پیش بینی کرد. خواندن پایه مشترک موفقیت در تمام زمینه های تحصیلی است و باید اهمیت خاصی برای آن قائل شویم. در ارتباط با مشکل خواندن کودک، برخوردهای مختلفی از سوی والدین و معلمان صورت می گیرد. برخی والدین با اظهار به اینکه این گونه کودکان در روابط اجتماعی، بازی با همسالان و صحبت کردن هیچگونه مشکلی ندارند و تنها در خواندن و نوشتن رفتار متفاوت و چشمگیری دارند. دلیل آن را بی رغبتی به مدرسه و درس و بی دقتی، حواس پرتی ناشی از شیطنت و … می دانند.
کودک را تحت فشار قرار داده و با تمرینات اجباری به ظاهر مشکل وی را حل نموده ولی در واقع مشکل همچنان باقی می ماند و بی رغبتی دانش آموز را به درس بیشتر می کند. برخی دیگر که به مشکل آگهی دارند با کمک گرفتن از مشاورین و معلمین خصوصی، روان شناسی و گفتار درمان مشکل واقعی را می شناسد و برای برطرف کردن آن می کوشند. نارساخوانی در طول تاریخ به نام های استرنوسمبولی (اورتون ۱۹۳۷) و یا الگز یا به معنی کوری کلمه و نقص و جزئی در کار مغز، دیس لکسی؛ برای اولین بار برلین در سال ۱۸۷۲ این کلمه را که معادل کوری کلمه بود برای کودکان با مشکلات خواندن به کار برد. در فرهنگ روانشناسی، نارسا خوانی را به هر گونه ناتوانی در خواندن اطلاق می کند.
که بواسطه ی آن کودکان از سطح پایه ی کلاس خود در زمینه ی خواندن عقب می مانند و هیچگونه شواهدی دال برنارسایهایی چون آسیب عمده ی مغزی یا مشکلات هیجانی و فرهنگی و نیز زبان گفتاری وجود ندارد. نارسا خوانی اصطلاحی است برای کودکانی که علیرغم هوش طبیعی قادر به خواندن نیستند. این کودکان ممکن است واژه های بسیاری را بدانند و به راحتی آنها رادر مکالمه بکار برند اما قادر به درک و شناسایی نشانه های نوشتنی یا چاپی آن نیستند، برخی هم ممکن است حتی واژه ها را بخوانند اما مفهوم آنها را درک نکنند. معلمان معمولا این گروه را در ردیف عقب مانده ذهنی و یا بعنوان کودکان تنبل که کوششی برای یادگیری نمی کنند، می شناسند.