موش از شکاف دیوار سرک کشید تا ببیند این همه سر و صدا برای چیست! مرد مزرعه دار تازه از شهر رسیده بود و بسته ای با خود آورده بود و زنش با خوشحالی مشغول باز کردن بسته بود. موش لب هایش را لیسید و با خود گفت: «کاش یک غذای حسابی باشه». اما همین که بسته را باز کردند، از ترس تمام بدنش به لرزه افتاد، چون صاحب مزرعه یک تله موش خریده بود. موش با سرعت به مزرعه برگشت تا این خبر جدید را به همۀ حیوانات بدهد. او به هرکسی که می رسید، می گفت :« توی مزرعه یک تله موش آوردند، صاحب مزرعه یک تله موش خریده … ».
- مرغ با شنیدن این خبر بال هایش را تکان داد و گفت : « آقای موش، برات متأسفم. از این به بعد خیلی باید مواظب خودت باشی، به هر حال من کاری به تله موش ندارم، تله موش هم ربطی به من نداره».
- میش وقتی خبر تله موش را شنید، صدایی بلند سرداد و گفت: «آقای موش من فقط می تونم دعات کنم که توی تله نیفتی، چون خودت خوب می دونی که تله موش به من ربطی نداره. مطمئن باش که دعای من پشت و پناه تو خواهد بود».
سرانجام، موش نا امید از همه جا به سوراخ خودش برگشت و در این فکر بود که اگر روزی در تله موش بیفتد، چه می شود؟ در نیمه های همان شب، صدای شدید به هم خوردن چیزی در خانه پیچید. زن مزرعه دار بلافاصله بلند شد و به سوی انباری رفت تا موش را که در تله افتاده بود، ببیند. او در تاریکی متوجه نشد که آنچه در تله موش تقلا می کرده، موش نبود، بلکه یک مار خطرناکی بود که دمش در تله گیر کرده بود. همین که زن به تله موش نزدیک شد، مار پایش را نیش زد و صدای جیغ و فریادش به هوا بلند شد. صاحب مزرعه با شنیدن صدای جیغ از خواب پرید و به طرف صدا رفت، وقتی زنش را در این حال دید او را فوراً به بیمارستان رساند. بعد از چند روز، حال زن بهتر شد. اما روزی که به خانه برگشت، هنوز تب داشت. زن همسایه که به عیادت بیمار آمده بود، گفت: « برای تقویت بیمار و قطع شدن تب او هیچ غذایی مثل سوپ مرغ نیست». مرد مزرعه دار که زنش را خیلی دوست داشت فوراً به سراغ مرغ رفت و ساعتی بعد بوی خوش سوپ مرغ در خانه پیچید و … .