فشار خون (Blood pressure) به مقدار فشاری گفته می‌شود که توسط خون در جریان، به دیواره رگ ها وارد می‌آید و یکی از علائم حیاتی است. فشار یک مفهوم فیزیکی است، مقصود از فشار اشاره به «قدرت» یک مایع متحرک است. فشار خون در نواحی نزدیک قلب، بیشتر و نسبت فاصله گرفتن از قلب کم تر می‌شود. فشار خون با جریان یافتن به شاهرگ‌ها زیاد و به رگ‌ها کم می‌شود. اصولاً فشارخون در بخش‌های مختلف سیستم گردش خون متفاوت است. معمول‌ترین روش اندازه‌گیری فشار خون به‌وسیله فشارسنج است که با استفاده از ارتفاع جیوه برای اندازه‌گیری فشار خون در حال چرخش در رگ ها استفاده می‌کند. با این‌که خیلی از فشارسنج های فعلی دیگر از جیوه استفاده نمی‌کنند، ولی فشار خون هنوز در تمام دنیا با mmHg یا میلی‌متر جیوه اندازه‌گیری می‌شود.
فشار به دو روش اندازه گیری می شود:
- مکانیکی: مانومترها ـ لوله بوردون ـ بیلوز (دمی) ـ کپسول ـ دیافراگم ـ فشارسنج تفاظلی
- روش های الکتریکی
دیافراگم ها اغلب به شکل دایره و با سطح صاف که در داخل محفظه ای محکم قرار گرفته است وجود دارند. وقتی فشار وارد این محفظه می شود دیافراگم از یک طرف کشیده شده و مرکزش حرکتی بیشتر از سایر نقاط آن انجام می دهد. حال اگر حرکت ایجاد شده را توسط مکانیزمی به یک عقربه که در مقابل آن صفحه مدرجی قرار گرفته است منتقل کنیم می توان فشار وارد بر دیافراگم را اندازه گرفت. جنس دیافراگم باید دارای خاصیت ارتجاعی خوب بوده و سریع تغییر شکل دهد. همچنین در مقابل درجه حرارت تغییر طول چندانی نکند و مقاومت آن در مقابل خوردگی مناسب باشد. فلزات مختلفی را می توان به این منظور انتخاب کرد ولی معمولا جنس آنها بیشتر از برنج (brass) ، فسفر ـ برنز ، برلیوم ـ مس و فولاد ضد زنگ می باشد.