مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی):
واژه ارگونومی تلفیقی از دو واژه یونانی (ergo) به معنی کار و (nomies) به معنی قانون است. ارگونومی در اروپا به فیزیولوژی کار (بیومکانیک) و طراحی ایستگاه کاری می پردازد. در آمریکا از این علم تحت عنوان مهندسی عوامل انسانی یاد می کنند که بر عملکرد انسانی و طراحی سیستمها متمرکز است. در بسیاری از صنایع، ارگونومی به عنوان وسیله ای برای کم کردن آسیب های شغلی و میزان حق بیمه پرداختی برای کارگران است.
در ارگونومی علوم حرکتی انسان و ماشین آلات (سایبرنتیک) و عوامل خارجی نظیر:
- صدا
- ارتعاش
- گرما
- سرما
- ساعات کار
- استراحت
- عوامل سازمانی
بررسی می شود. اولین هدف دانش ارگونومی طراحی راه حل هایی برای مشکلات موجود در محیط کار است. محل کار بسته به وضعیت قرارگرفتن اپراتور و نحوه استقرار اپراتور و دسترسی به ماشین، صندلی، میز و … بر روی اپراتور تأثیر می گذارند.
محیط از جنبه های زیر روی انسان تأثیر دارد:
- از جنبه فیزیکی (مانند نور، صدا، گرما، فشار و …)
- از جنبه شیمیایی (مانند آلودگیهای محیطی و تنفسی)
- از جنبه بیولوژیکی (مانند میکروبها، حشرات و …)
- از جنبه فیزیولوژی و روانی (مانند توانایی کاری، شرایط کاری خطرات و …)